Life in photos
A broader view while descending the hill on which the observatory is built in Greenwich. Left: the Financial Center round Canary Wharf on the Isle of Dogs. To the right the 02 previously known as the Millennium Dome.
Een bredere kijk terwijl de heuvel waarop de sterrenwacht gebouwd is in Greenwich afdalend. Links: het financieel centrum rond Canary Wharf op the Isle of Dogs. Rechts de O2, voorheen bekend als de Millennium Dome.
View from a window along the steps up to the telescope dome of the observatory. At the bottom Greenwich University. On the other side of the River Thames Canary Island.
Het zicht door een venster langsheen de trappen naar de telescoopkoepel van de sterrenwacht. Beneden zie je de Universiteit van Greenwich. Aan de andere zijde van de rivier Theems Canary Island.
The observatory seen from the outside on a beautiful spring day at Greenwich.
De sterrenwacht gezien van de buitenkant op een prachtige lentedag in Greenwich.
The Equatorial Telescope in the Royal Observatory in Greenwich was completed in 1893 and is still in use today. It has been modernised and is driven by a computer these days. It was retired for research into double stars in 1960 and has been used for educational purposes in the field of astrophysics ever since.
I took this photo with my parabolic fisheye lens and found that the lens profile was not present on my PC when I was processing the photo. I had dowloaded it in the past, but repairing my PC from factory settings some months ago I did not bother to reinstall it. So the corrections, that are not 100%, were done manually.
De equatoriale telescoop in de Koninklijke Sterrenwacht in Greenwich werd in 1893 opgeleverd en wordt vandaag nog steeds gebruikt. Het werd wel gemoderniseerd en wordt door een computer aangedreven.
In 1960 mocht de telescoop op pensioen gaan van zijn taak in onderzoek naar dubbele sterren. Het wordt sindsdien voor onderwijsdoelstellingen gebruikt in het veld van astrofysica.
Ik nam deze foto met mijn parabolische fisheye lens en ontdekte dat ik het lensprofiel niet meer op mijn PC staan heb. Ik had dat in het verleden geïnstalleerd, maar toen ik enkele maanden terug mijn PC moest herstellen vanaf fabrieksinstellingen heb ik mij de moeite niet meer getroost om het profiel te herinstalleren. Ik deed de correcties op deze foto manueel, dus ze zullen niet 100% correct zijn. Waarvoor mijn verontschuldigingen.
Just outside of the maritime museum, a reminder of the great seaman’s hobby of botteling model ships.
Net buiten het maritieme museum in Greenwich, een herinnering aan de leuke zeemanshobby van model scheepjes in flessen te brengen.
The red ball on top of the building in the back would rise to reach the top at exactly 1 PM. This would allow the ships on the Thames below to set their clocks.
De rode bal bovenop het gebouw stijgt naar het hoogste punt op exact 13u. Zo konden de schepen op de lager gelegen Theems hun klokken juist zetten.
I was disgusted and pleased together to find the H1, the mother of maritime timekeeping, in an office environement under the observatory behind a double layer of glass. Hence the poor quality of the photo. Shame on the conservator! On its voyage from India to England this clock lost under 2 seconds. Explaining the need for a H2, H3 and H4.
Ik was gedegouteerd en blij tegelijk om de H1, de moeder van maritieme tijdsmeting, in een bureauomgeving onder de sterrenwacht te ontdekken. Ze stak achter een dubbele laag glas, wat de slechte kwaliteit van de foto verklaart. Schande! Op haar reis van India naar Engeland verloor deze klok minder dan 2 seconden. Wat de nood aan een H2, H3 en H4 verklaart.
Visiting Greenwich lets you set your watch right, because it is where Greenwich Mean Time comes from. I had read about John Harrison’s efforts to construct clocks that could keep the right time at sea in function of navigation. In the main hall of the museum I found the collossal H2 and H3 clocks, beautiful pieces. The H4, which looks more like a comtemporary clock, without the visibly moving elements was on loan to a museum in the US. But where was the H1?
In Greenwich kan je natuurlijk je horloge juist zetten want ze vonden er de Greenwich Mean Time uit. Ik las over John Harrison’s inspanningen om klokken te maken die ter zee de juiste tijd konden houden in functie van navigatie. In de hoofdhal van het museum vond ik deze kolossale H2 en H3 kloppen, prachtige stukken. De H4, die er meer als een hedendaagse klok uitziet, zonder zichtbaar bewegende elementen, was uitgeleend aan een Amerikaans museum. Maar waar vond ik de H1?
Sorry about the title, but captains at sea make me think of the classic Ostend song by dearly departed Lucy Loes. Though she did not sing about this kind of sea captain.
Vergeef mij de titel, maar zeekapiteins doen mij denken aan de Oostendse klassieker door Lucy Loes zaliger. Alhoewel zij niet over dit soort zeekapiteins zong.
This is the inside of the stern in the background yesterday. Impressive!
Dit is de binnenzijde van het achtersteven dat hier gisteren in beeld kwam. Indrukwekkend!
pieterbie 