A while ago a dedicated a post to the loss of my friend Patrick Henno. This set me thinking that I never did the same back in April when Gerda was taken from us just as sudden.
I think it is because somehow we were too close and I was too touched by her sudden death. We’d known each other a long time and Gerda had always been very supportive, there were times when we communicated on a daily basis.
So I would like to thank her for what she meant to me, I will remain her friend for ever. Haven’t been in touch with Guido since she passed away, but my warm feelings towards him remain.
Een tijdje terug postte ik naar aanleiding van de afscheid van mijn vriend Patrick Henno. Dit deed mij denken dat ik niets deed wanneer Gerda ons even plots verliet in april.
Ik denk dat dit komt doordat Gerda en ik te close waren en ik diep geraakt werd door haar plotse overlijden. Wij kenden elkaar al heel lang en Gerda heeft mij altijd gesteund, er waren tijden wanneer wij dagelijks met elkaar communiceerden.
Dus ik wil haar bedanken voor wat ze voor mij betekend heeft, ik blijf eeuwig haar vriend.
Met Guido heb ik geen contact meer gehad sinds Gerda ons verliet, maar mijn warme gevoelens voor hem blijven.
pieterbie 